Аёз
Маъно
Ин ном аз забонҳои туркӣ сарчашма гирифта, хусусан дар фарҳангҳои Осиёи Марказӣ, аз қабили ӯзбекӣ ва қирғизӣ маъмул аст ва мустақиман аз калимаи *ayoz* ба маънои «сармо» ё «хунукии шадид» гирифта шудааст. Ин робита бештар дар симои «Аёз Бобо», қаҳрамони анъанавии зимистона, ки ба Бобои Барфӣ монанд аст, мушоҳида мешавад ва рамзи ҷанбаҳои пурқувват ва пойдори ин фасл мебошад. Аз ин рӯ, ин ном аксар вақт ифодагари устуворӣ, қувват ва қобилияти муқовимат ба шароити душвор аст. Соҳибони ин ном метавонанд ҳамчун афроди собитқадам, устувор ва дорои табиати орому бетағйир, монанди табиати фарогир ва ороми худи сармо, қабул шаванд.
Фактҳо
Ин номи хос решаҳое дорад, ки ба забонҳои қадимии туркӣ ва муғулӣ бармегарданд. Дар доираи ин анъанаҳои забонӣ, он аксар вақт иртибот ба осмон, фалак ё мавҷудоти осмониро ифода мекунад. Маънои он инчунин метавонад ба мафҳумҳои бузургӣ, қудрат ва илоҳият паҳн шавад. Аз нигоҳи таърихӣ, чунин номҳо барои даъвати ҳимоя, шукуфоӣ ва насли қавӣ гузошта мешуданд, ки эҳтироми амиқро ба падидаҳои табиӣ ва бовариҳои рӯҳонии дар фарҳангҳои бодиянишин роиҷбуда инъикос мекунад. Барои пешвоён ва ҷанговарон доштани номҳое бо чунин маъноҳои монанд ғайриоддӣ набуд, ки ба онҳо як навъ сарнавишт ва лутфи илоҳиро мебахшид. Аз ҷиҳати фарҳангӣ, қабули ин ном мероси анъанаҳои аҷдодиро нишон медиҳад, ки қувват, саъю кӯшиш ва иртибот бо кайҳонро қадр мекарданд. Онро дар ҷомеаҳои гуногуни туркзабон ва дар миёни мардуме, ки таҳти таъсири муҳоҷиратҳои таърихӣ ва мубодилаи фарҳангии онҳо дар Осиёи Марказӣ ва Аврупои Шарқӣ қарор гирифтаанд, метавон пайдо кард. Садо додани ин ном аксар вақт ҳисси ифтихор аз мерос ва иртиботро бо олами ғании фолклор ва асотир бедор мекунад. Мавҷудияти устувори он дар амалияи муосири номгузорӣ аз ҷолибияти пойдори маънои пурқувват ва таъсирбахши он шаҳодат медиҳад.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025