Айбек
Маъно
Ин ном решаи туркӣ дошта, аз унсурҳои «ой» ба маънои «моҳ» ва «бек» – унвони «сардор», «раис» ё «оғо» таркиб ёфтааст. Тарҷумаи таҳтуллафзии Ойбек «Сардори Моҳ» ё «Оғои Моҳ» мебошад. Дар фарҳанги туркӣ моҳ рамзи зебоӣ ва дурахшонӣ буда, «бек» бошад, қудрат ва ашрофиятро ифода мекунад. Бинобар ин, ин ном ба шахси баландмартабае ишора мекунад, ки ҳам пешвои тавоност ва ҳам дорои сифатҳои зебоиву нуронӣ мебошад.
Фактҳо
Ин ном дар таърихи Осиёи Марказӣ, хусусан дар доираи империяҳои туркӣ ва муғулӣ, мероси назаррасе дорад. Он аксар вақт бо қудрат, пешвоӣ ва шуҷоат алоқаманд аст, ки аз решаҳои забонии он дар забонҳои туркӣ бармеояд, ки дар онҳо унсурҳояш маъноҳоеро чун «сарвари қавӣ» ё «пешвои далер» ифода мекунанд. Таърихан шахсоне, ки ин номро доштанд, аксар вақт мансабҳои роҳбарикунанда, хоҳ дар фармондеҳии ҳарбӣ, хоҳ дар идоракунӣ ва ё ҳамчун шахсиятҳои бонуфуз дар ҷомеаҳои бодиянишин, соҳиб буданд. Истифодаи ин ном инчунин арҷгузории васеи фарҳангиро ба маҳорати ҷангӣ ва сифатҳои зарурӣ барои мубориза бо шароити душвори Осиёи Марказӣ инъикос мекунад, ки онро ба интихоби маъмуле табдил додааст, ки орзуи қудрат ва эҳтиромро ифода мекард.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/27/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025