Асадулло
Маъно
Ин ном решаҳои амиқи арабӣ дорад, ки аз ҷузъҳои "Асад" (أسد), ба маънои "шер" ва "Аллоҳ" (الله), ки маънои "Худо"-ро дорад, сохта шудааст. Ҳамин тариқ, он ба таври пурқувват ба "Шери Аллоҳ" ё "Шери Худо" тарҷума мешавад, ки унвони эҳтиром ва қудрати бузург аст. Ин ном шахсеро ифода мекунад, ки дорои далерӣ, шуҷоат ва хислатҳои роҳбарии беандоза, ба мисли шер аст, ҳамзамон имон ва иртиботи илоҳиро низ дар назар дорад. Ин шахсеро пешниҳод мекунад, ки ҳам пурқувват ва ҳам росткор аст, ки табиати муҳофизаткунанда ва диндорро таҷассум мекунад.
Фактҳо
Ин номи шахсӣ дорои вазни муҳими таърихӣ ва динӣ буда, асосан дар анъанаҳои арабӣ ва исломӣ реша давондааст. Этимологияи он аз калимаи арабии "асад" гирифта шудааст, ки маънои "шер"-ро дорад ва "уллаҳ", ки маънои "Худо"-ро дорад. Ҳамин тавр, он ба "шери Худо" тарҷума мешавад. Ин унвони пурқудрат бештар бо Ҳамза ибни Абд-ул-Мутталиб, амаки Паёмбари Муҳаммад, ки ин унвон ба ӯ барои шуҷоат ва маҳораташ дар ҷанг дода шуда буд, алоқаманд аст. Ин ном қувват, далерӣ ва робитаи амиқро ба ҳифзи илоҳӣ ба вуҷуд меорад. Пайдоиши ин ном махсусан дар минтақаҳое, ки шумораи зиёди мусулмонон доранд, аз ҷумла Осиёи Марказӣ, зерқитъаи Ҳиндустон ва қисматҳои Ховари Миёна ва Африқо қавӣ аст. Таърихан, он ба шахсоне дода мешуд, ки интизор мерафт, ки сифатҳои шерро доранд ё таҷассум мекунанд, ба монанди роҳбарӣ, мардонагӣ ва истодагарӣ. Истифодаи он эҳтироми фарҳангиро ба шахсиятҳои қавӣ ва фидокорӣ инъикос мекунад ва маъруфияти пойдори он дар бораи аҳамияти доимии маънои он дар наслҳо ва заминаҳои фарҳангии гуногун гуфта мешавад.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025