Анисахон
Маъно
Анисахон номи занонаи Осиёи Марказӣ буда, асосан дар фарҳангҳои ӯзбекӣ ва тоҷикӣ истифода мешавад ва пайдоиши арабӣ ва туркию муғулиро зебо омезиш медиҳад. Ҷузъи аввали он, «Аниса», номи арабӣ буда, маънои «ҳамдами меҳрубон» ё «хушмуошират»-ро дорад ва аз решае гирифта шудааст, ки дӯстӣ ва меҳрубониро ифода мекунад. Пасванди эҳтиромии «-хон» аз унвони таърихии «Хон» гирифта шуда, ба соҳиби ном ҳисси шарофатмандӣ ва эҳтиром мебахшад. Дар маҷмӯъ, ин ном ифодагари «дӯсти арҷманд» ё «ҳамдами бошараф» буда, ба шахсе ишора мекунад, ки ӯро барои табиати гарму самимӣ ва ҳузури бовиқораш қадр мекунанд.
Фактҳо
Ин ном, ҳангоми омӯзиш аз дидгоҳи фарҳангӣ ва таърихӣ, дар байни шахсиятҳои таърихии ба таври васеъ ҳуҷҷатгузоришуда, ҷойҳои намоён ё гурӯҳҳои этникии маълум вуҷуд надорад. Он бо луғати ягон забони маълум иртибот надорад ва дар ривоятҳои муҳими динӣ ё мифологӣ низ дучор намеояд. Набудани пурраи маълумоти марбут ба он аз пайдоиши муосиртар ё шахсии он гувоҳӣ медиҳад, ки эҳтимол дорад номи эҷодкорона сохташуда ё аз заминаи фарҳангии маҳдуде бошад, ки дар пойгоҳҳои маълумоти стандартии таърихӣ ё антропологӣ ба таври васеъ дастрас нест. Барои ошкор кардани маънои аслӣ ва аҳамияти фарҳангии он, таҳқиқоти минбаъдаи заминаи мушаххаси он, аз қабили таърихи оила ё анъанаҳои маҳаллӣ, зарур хоҳад буд.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/29/2025