Одил
Маъно
Ин номи маъмул аз арабӣ сарчашма гирифта, аз калимаи решаи "ʿadl" (عدل) сарчашма мегирад, ки маънои адолат, одилона ва баробарӣ дорад. Ҳамчун ном, он шахсеро ифода мекунад, ки одилона, ростқавл ва бо шараф аст ва принсипҳои дурустиро таҷассум мекунад. Ин номест, ки маънои қавии якпорчагӣ ва беғаразӣ дорад.
Фактҳо
Ин ном таърихи ғанӣ дорад, ки аз забони арабӣ сарчашма мегирад ва маънои "одил", "инсоф" ё "ҳақ" -ро дорад. Он аз решаи сеҳарфии ع-د-ل (ʿ-d-l) гирифта шудааст, ки аслан мафҳумҳои мувозинат, адолат ва ростқавлиро ифода мекунад. Аҳамияти амиқи он дар фарҳанги исломӣ аз робитааш бо яке аз 99 номи Худо, *Ал-Адл*, яъне "Одил" бармеояд. Дар тӯли таърих, он аксар вақт ҳамчун унвон барои ҳокимон ва судяҳои мӯътабар қабул карда мешуд, ки бо беғаразӣ ва адолати худ машҳур буданд, ба монанди Султони барҷастаи Айюбӣ Ал-Одил I, бародари Салоҳуддин, ки дар охири асри 12 ва аввали асри 13 ҳукмронӣ кардааст. Ҳамчун номи додашуда, маънои неки он паҳншавии васеъ ва пойдории онро дар саросари минтақаҳои васеи ҷуғрофӣ таъмин кардааст. Он одатан дар саросари Ховари Миёна, Африқои Шимолӣ, субконтиненти Ҳинд, Осиёи Ҷанубу Шарқӣ ва қисматҳои Осиёи Марказӣ, инчунин дар байни ҷамоатҳои мусулмонӣ дар Ғарб ёфт мешавад. Истифодаи пайвастаи он дар фарҳангҳои гуногун орзуи умумии адолат ва беайбиро таъкид мекунад ва онро дар тӯли асрҳо интихоби пурқувват ва мӯҳтарам месозад.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/26/2025 • Навсозӣ шуд: 9/27/2025