Абулфайз

МардTJ

Маъно

Аз арабӣ пайдо шуда, ин ном аз унсурҳои "Абу", ки маънои "падари"-ро дорад, ва "ал-Файз", ки маънои "саховат" ё "фаровонӣ"-ро дорад, иборат аст. Номи пурра ба маънои "падари саховат" тарҷума мешавад, ки шахсеро ифода мекунад, ки бо саховати беандоза ва хайрхоҳӣ хос аст. Ҳамчун лақаби тавсифӣ, он ба он ишора мекунад, ки ин номгузор шахси саховатпеша аст ва манбаи шукуфоӣ ва файз барои атрофиёнаш мебошад.

Фактҳо

Аз арабӣ реша гирифта, ном айнан ҳамчун "падари фаровонӣ" ё "падари файзу карам" тарҷума мешавад. Ҷузъи "Абу", ки маънояш "падари" аст, унсури маъмули номгузории арабӣ буда, аксар вақт *куня* ё лақаби текнонимӣ мебошад, ки робитаи амиқро бо сифат ё шахси баъдӣ ифода мекунад. Дар ин замина, он хоҳиши онро ифода мекунад, ки соҳиби он сарват, баракатҳо ё ҳисси фаровони бахтро таҷассум ё ба вуҷуд орад. Аз ин рӯ, он дар тӯли таърих дар фарҳангҳои исломии Ховари Миёна, Осиёи Марказӣ ва қисматҳои Осиёи Ҷанубӣ маъқул буд, ки ин хоҳишҳои мусбати волидонро барои фарзандони худ инъикос мекунад. Ин ном тавассути иртиботаш бо **Абулфайзхон**, охирин ҳокими сулолаи Аштархониёни хонии Бухоро, ки дар нимаи аввали асри 18 (1702-1747) дар Осиёи Марказӣ ҳукмронӣ карда буд, шуҳрати хоссаи таърихӣ пайдо кард. Ҳукмронии ӯ, гарчанде ки нишонаи таназзули сулолаи ӯ ва болоравии Манғит буд, ин номро дар дохили ривояти таърихии минтақа, бахусус дар он чизе, ки ҳоло Ӯзбекистон ва Тоҷикистон аст, устувор кард. Ин иртибот онро бо акси садои қудрати таърихӣ ва нуфуз дар байни мардуми форсизабон ва туркзабон, ки анъанаҳои исломиро қабул кардаанд, фаро мегирад ва он то имрӯз дар ин фарҳангҳо истифода мешавад ва эҳсоси мерос ва маънои некбиниро дорад.

Калимаҳои калидӣ

Абулфайздонишхирадфаровонӣшукуфоӣсаховатмандмуборакбахтёролимдонишмандзиёӣноми исломӣасли осиёимиёнагӣтаъсири форсӣмеҳрубонхушбахт

Эҷод шуд: 9/28/2025 Навсозӣ шуд: 9/28/2025