Абдулҳамид
Маъно
Ин ном аз забони арабӣ сарчашма гирифтааст. Ин як номи мураккаб аст, ки аз "Абд", ки маънояш "хидматгори" ва "ал-Ҳамид", ки яке аз 99 номи Худо дар ислом аст, иборат аст. "Ал-Ҳамид" ба маънои "Шоистаи ситоиш" ё "Он касе, ки ситоиш шудааст" тарҷума мешавад. Аз ин рӯ, ин ном маънои "хидматгори Шоистаи ситоиш"-ро ифода мекунад, ки ин садоқат ва шахсеро, ки бо сифатҳо ва хислатҳои шоёни таҳсин шинохта шудаанд, инъикос мекунад ва робитаи онҳоро бо қудрати олӣ нишон медиҳад. </TEXT>
Фактҳо
Ин ном пайдоиши арабӣ дошта, маънояш "бандаи Ситоишшуда" аст, ки "Ал-Ҳамид" яке аз 99 номи Аллоҳ дар Ислом мебошад. Ҳамин тавр, он аҳамияти амиқи динӣ дошта, садоқат ва фурӯтаниро дар назди Худо таъкид мекунад. Ин ном дар тӯли таърих дар фарҳангҳои мухталифи мусалмонӣ маъмул буд, ки садоқати амиқи рӯҳониро дар соҳибони он инъикос мекунад. Истифодаи онро дар тамоми ҷаҳони исломӣ, аз Африқои Шимолӣ то Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, пайгирӣ кардан мумкин аст, ки рамзи робита ба тақво ва анъанаҳои исломӣ мебошад. Шояд муҳимтарин иртиботи таърихии он бо ду султони тавонои Усмонӣ бошад. Якум, ки аз соли 1774 то 1789 ҳукмронӣ кардааст, дар миёни фишорҳои афзояндаи дохилӣ ва берунӣ кӯшиш кард, ки империяро навсозӣ кунад. Дуюм, ки аз соли 1876 то 1909 ҳукмронӣ кардааст, бо империяи рӯ ба таназзул рӯ ба рӯ шуд ва аксар вақт яке аз охирин ҳокимони муассир ва баҳсбарангези Империяи Усмонӣ дониста мешавад. Ҳукмронии ӯ бо кӯшишҳои навсозӣ, мутамарказкунии қудрат ва сиёсатҳои Пан-Исломӣ, аз ҷумла лоиҳаҳои бузурги инфрасохторӣ ба монанди роҳи оҳани Ҳиҷоз, тавсиф мешуд, аммо он бо инқилоби Туркони Ҷавон ба поён расид. Ин ҳокимон ба ин ном мероси мураккаби ислоҳот, автократия ва муборизаи ниҳоиро барои ҳифзи як империяи рӯ ба таназзул бахшиданд.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/29/2025 • Навсозӣ шуд: 9/29/2025