Абдукарим
Маъно
Абдукарим номи арабӣ буда, маънояш "Хизматгори Каримтарин" ё "Хизматгори Олиҷаноб" мебошад. Ин номи мураккаби классикӣ аст, ки аз "Абд" гирифта шудааст, ки маънояш "хизматгор" ё "парастор" ва "Ал-Карим" аст, ки яке аз 99 номи Худо дар Ислом аст ва маънояш "Саховатманд", "Олиҷаноб" ё "Бахшоянда" мебошад. Ин ном ба соҳиби худ орзуи таҷассум намудани хислатҳои саховатмандӣ, шараф ва хайрхоҳиро ато мекунад ва шахси ба амалҳои неку хайрия бахшидашударо ифода мекунад. Он хислати дорои мартабаи баланди ахлоқиро ифода намуда, рӯҳи олиҷаноб ва табиати бахшандаро инъикос мекунад.
Фактҳо
Ин ном, ки дар Осиёи Марказӣ ва ҷомеаҳои васеътари туркзабон паҳн шудааст, мероси ғании исломӣ дорад. Ин номи мураккаб буда, аз калимаҳои арабии "Абд" (банда, ғулом) ва "Карим" (саховатманд, олиҳиммат, бобаракат) гирифта шудааст. Бинобар ин, он маънои "бандаи Саховатманд" ё "бандаи Бобаракат"-ро дорад, ки ба Худо (Аллоҳ) ҳамчун сарчашмаи ниҳоии саховатмандӣ ва бузургворӣ дар илоҳиёти исломӣ ишора мекунад. Қабули чунин номҳо тақвои амиқ ва хоҳиши истинод ба сифатҳои илоҳӣ ва изҳори садоқатро инъикос мекунад. Аз ҷиҳати таърихӣ, маъруфияти ин ном бо густариши ислом дар саросари минтақаҳое, ки таҳти таъсири истилоҳои араб ва мубодилаҳои фарҳангии баъдӣ қарор доштанд, алоқаманд аст. Он дар минтақаҳое ба монанди Ӯзбекистон, Қазоқистон, Қирғизистон, Тоҷикистон ва қисматҳои Русия ва Чин, ки анъанаҳои исломӣ дар тӯли асрҳо амиқ реша давондаанд, ба як номи маъмул табдил ёфт. Истифодаи он дар тӯли сулолаҳои мухталиф ва тағйироти сиёсӣ боқӣ монда, ҳамчун ёдоварии доимӣ аз ҳувияти динӣ ва иртибот бо насаби муштараки рӯҳонӣ хидмат мекунад. Овози форам ва маънои амиқи ин ном ба маъруфияти устувори он дар тӯли наслҳо мусоидат кардааст.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025