Асадулло
Маъно
Ин ном решаҳои амиқи арабӣ дорад, ки аз ҷузъҳои "Асад" (أسد), ба маънои "шер" ва "Аллоҳ" (الله), ба маънои "Худо" сохта шудааст. Ҳамин тариқ, он ба таври пурқувват ба "Шери Аллоҳ" ё "Шери Худо" тарҷума мешавад, ки унвони эҳтиром ва қувваи бузург аст. Ин ном шахсеро ифода мекунад, ки дорои ҷасорати беандоза, далерӣ ва хислатҳои пешвоӣ, ба мисли шер, ҳамзамон имон ва робитаи илоҳиро дар назар дорад. Ин шахсеро пешниҳод мекунад, ки ҳам пурқудрат ва ҳам одил аст, ки табиати муҳофизаткунанда ва диндорро таҷассум мекунад.
Фактҳо
Ин номи шахсӣ дорои вазни таърихӣ ва динии назаррас буда, асосан дар анъанаҳои арабӣ ва исломӣ реша мегирад. Этимологияи он аз калимаи арабии "асад" гирифта шудааст, ки маънояш "шер" ва "уллоҳ" маънояш "Худо" аст. Ҳамин тариқ, он ба "шери Худо" тарҷума мешавад. Ин номи пуриқтидор бештар бо Ҳамза ибни Абдулмутталиб, амаки Паёмбари ислом алайҳиссалом, ки барои шуҷоат ва маҳораташ дар ҷанг ин унвон ба ӯ дода шудааст, алоқаманд аст. Ин ном қувват, ҷасорат ва робитаи амиқ бо ҳимояи илоҳиро ба хотир меорад. Паҳншавии ин ном махсусан дар минтақаҳое, ки аҳолии мусулмони назаррас доранд, аз ҷумла Осиёи Марказӣ, субконтиненти Ҳинд ва қисматҳои Ховари Миёна ва Африқо хеле қавӣ аст. Таърихан, он ба шахсоне дода мешуд, ки интизор мерафт, ки хислатҳои шер, аз қабили роҳбарӣ, қаҳрамонӣ ва устувориро доро бошанд ё таҷассум кунанд. Истифодаи он эҳтироми фарҳангиро нисбат ба шахсиятҳои қудрат ва садоқат инъикос мекунад ва маъруфияти давомдори он аз аҳамияти давомдори маънои он дар тӯли наслҳо ва заминаҳои гуногуни фарҳангӣ шаҳодат медиҳад.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025