Оиша
Маъно
Пайдоиши ин ном арабӣ буда, аз решаи калимаи "ʿāʾisha," гирифта шудааст, ки маънояш "зинда" ё "ҳаётманд" аст. Он инчунин бо маъноҳои "бобаракат" ва "шукуфон" алоқаманд аст. Ин ном аҳамияти бузурги таърихӣ дорад, зеро он номи ҳамсари паёмбар Муҳаммад буд. Аз ин рӯ, ин ном аксар вақт рамзи шахсияти пурҷӯшу хурӯш, зиндадил, муоширатпазир ва саршор аз ҳаёт мебошад.
Фактҳо
Ин ном аз забони арабӣ сарчашма гирифта, маънои «зинда», «обод» ё «ҳай»-ро дорад ва зиндадилӣ ва некӯаҳволиро таҷассум мекунад. Аҳамияти амиқи таърихии он асосан ба Оиша бинти Абӯбакр, шахсияти мӯҳтарам дар Ислом ва яке аз ҳамсарони паёмбар Муҳаммад иртибот дорад. Ӯ, ки бо заковат, саҳми илмӣ ва хотираи қавиаш маъруф буд, ба як ровии барҷастаи ҳадис (гуфтор ва кирдори Паёмбар) ва сарчашмаи боэътимоди донишҳои динӣ табдил ёфт. Нақши бонуфузи ӯ дар ҷомеаи аввалини мусулмонон, аз ҷумла иштироки фаъолонааш дар мубоҳисаҳои сиёсӣ ва иҷтимоӣ, ӯро ҳамчун намунаи хирад ва қудрат муаррифӣ кард. Ин мероси арҷманд маҳбубияти доимии ин номро дар саросари ҷаҳони ислом, аз Ховари Миёна ва Африқои Шимолӣ то Осиёи Ҷанубу Шарқӣ ва дар миёни ҷомеаҳои мусулмонии ҷаҳон мустаҳкам кард. Ин номро волидайне ба таври васеъ интихоб мекунанд, ки мехоҳанд ин шахсияти таърихиро гиромӣ доранд ва ба духтарони худ сифатҳои заковат, тақво ва устувориро бахшанд. Ғайр аз иртиботи диниаш, садои форам ва робитаи қавии таърихии ин ном боиси қабул ва қадршиносии он дар фарҳангҳои мухталифи ғайримусулмонӣ низ гардидааст, ки ин ҷозибаи умумибашарии онро ҳамчун рамзи ҳаёт ва зиндадилӣ инъикос мекунад.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025