Абдулмуъмин
Маъно
Ин номи арабӣ аз "Абд" (банда) ва "Ал-Мӯъмин" (Имондовар) иборат аст. "Ал-Мӯъмин" яке аз наваду нӯҳ номи Аллоҳ буда, ифодагари имони мутлақи Ӯ ва бахшандаи имон мебошад. Аз ин рӯ, ин ном садоқати амиқ ба Худоро ифода намуда, ба шахси диндор, боимон ва боэътимод далолат мекунад.
Фактҳо
Ин номи мураккаби арабист, ки тақвои амиқи исломиро инъикос мекунад. Унсури якум, «Абд», маънои «бандаи» ё «парастандаи»-ро дорад ва пешванди маъмул барои номҳои теофорӣ аст, ки бандагиро ба Худо ифода мекунанд. Қисми дуюм, «ал-Мӯъмин», яке аз 99 номи Аллоҳ дар Ислом буда, маънояш «Бахшандаи Имон», «Сарчашмаи Амният» ё «Мӯъмин» мебошад. Дар маҷмӯъ, маънои пурраи он «Бандаи Бахшандаи Имон» аст. Ин ном орзуи волидайнро ифода мекунад, ки писарашон ҳаёти ибодати содиқона ба сар барад ва мӯъмини ҳақиқӣ ва устувор бошад ва амнияту имони худро комилан ба Худо бисупорад. Аз ҷиҳати таърихӣ, ин ном бо Абдулмӯъмин ибни Алӣ, пешвои асри 12, ки аввалин халифаи Хилофати Алмуваҳҳидун гардид, иртиботи зич дорад. Ҳукмронии ӯ давраи муҳими муттаҳидсозиро дар саросари Африқои Шимолӣ ва Ал-Андалус (Иберияи исломӣ) қайд намуд, ки ин номро дар таърихи ислом бо роҳбарии қавӣ ва бунёди империя ҳаммаъно сохт. Гарчанде ки ин ном дар тамоми ҷаҳони ислом паҳн шудааст, имлои хоси он бо ҳарфи «о» аксар вақт ба таъсири забонҳои Осиёи Марказӣ ё форсӣ ишора мекунад, ки дар кишварҳое мисли Ӯзбекистон ва Тоҷикистон маъмул аст, ки дар он ҷо садоноки классикии арабии «ал» ба фонетикаи маҳаллӣ мутобиқ карда шудааст. Ин ҷозибаи пойдор ва мутобиқшавии фарҳангии ин номро дар минтақаҳои гуногун нишон медиҳад.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/27/2025 • Навсозӣ шуд: 9/27/2025