Абдукарим
Маъно
Абдукарим як номи арабӣ буда, маънои "Хидматгори Каримтарин" ё "Хидматгори Асил" -ро дорад. Ин як номи мураккаби классикӣ аст, ки аз "Абд" ба маънои "банда" ё "парастанда" ва "ал-Карим" ташаккул ёфтааст, ки яке аз 99 номи Аллоҳ дар ислом буда, маънои "Саховатманд", "Асил" ё "Бубахшанда"-ро дорад. Ин ном ба соҳибаш илҳом мебахшад, ки хислатҳои саховатмандӣ, шараф ва хайрхоҳиро дар худ таҷассум кунад, ки ин шахси ба корҳои нек ва хайрия бахшидашударо нишон медиҳад. Он хислати ахлоқии баландро ифода карда, рӯҳияи асил ва табиати бахшандаро инъикос мекунад.
Фактҳо
Ин ном, ки дар Осиёи Марказӣ ва ҷомеаҳои васеътари туркзабон паҳн шудааст, дорои мероси ғании исломӣ мебошад. Он номи мураккаб буда, аз калимаҳои арабии «Абд» (банда) ва «Карим» (саховатманд, олиҳиммат, бокарам) гирифта шудааст. Аз ин рӯ, он маънои «бандаи Саховатманд» ё «бандаи Бокарам»-ро дорад, ки ба Худо (Аллоҳ) ҳамчун сарчашмаи ниҳоии саховатмандӣ ва олиҳимматӣ дар илоҳиёти исломӣ ишора мекунад. Гузоштани чунин номҳо тақводории амиқ ва хоҳиши истинод ба сифоти илоҳӣ ва изҳори садоқатро инъикос менамояд. Аз нигоҳи таърихӣ, маъруфияти ин ном бо паҳншавии ислом дар саросари минтақаҳое, ки таҳти таъсири истилоҳои арабҳо ва мубодилаҳои фарҳангии баъдӣ қарор гирифтаанд, алоқаманд аст. Он дар минтақаҳое ба монанди Ӯзбекистон, Қазоқистон, Қирғизистон, Тоҷикистон ва қисматҳои Русияву Чин, ки дар он ҷо анъанаҳои исломӣ дар тӯли асрҳо амиқ реша давондаанд, ба номи маъмул табдил ёфт. Истифодаи он дар тӯли сулолаҳои гуногун ва тағйироти сиёсӣ боқӣ монда, ҳамчун ёдоварии доимӣ аз ҳувияти динӣ ва робита бо насаби муштараки рӯҳонӣ хидмат мекунад. Оҳанги форам ва маънои амиқи ин ном ба маъруфияти доимии он дар байни наслҳо мусоидат кардааст.
Калимаҳои калидӣ
Эҷод шуд: 9/28/2025 • Навсозӣ шуд: 9/28/2025