აბულფეიზ
მნიშვნელობა
არაბულიდან მომდინარე, ეს სახელი აერთიანებს ელემენტებს "აბუ", რაც ნიშნავს "მამას" და "ალ-ფაიზ", რაც ნიშნავს "კურთხევას" ან "სიუხვეს". სრული სახელი სიტყვასიტყვით ითარგმნება როგორც "კურთხევის მამა", რაც აღნიშნავს ადამიანს, რომელიც ხასიათდება უსაზღვრო გულუხვობით და კეთილშობილებით. როგორც აღწერითი საპატიო წოდება, ის გულისხმობს, რომ მატარებელი არის დიდსულოვანი პიროვნება და ირგვლივ მყოფთათვის კეთილდღეობისა და მადლის წყარო.
ფაქტები
ღრმად ფესვგადგმული არაბულში, სახელი სიტყვასიტყვით ითარგმნება როგორც "სიუხვის მამა" ან "მადლისა და წყალობის მამა". კომპონენტი "აბუ", რაც ნიშნავს "მამას", არაბული ნომენკლატურის საერთო ელემენტია, რომელიც ხშირად ქმნის *კუნიას* ან ტექნონიმურ ეპითეტს, რაც მიუთითებს ღრმა კავშირზე იმ თვისებასთან ან ადამიანთან, რომელიც მას მოჰყვება. ამ კონტექსტში, ეს გულისხმობს სურვილს, რომ მატარებელმა განასახიეროს ან წარმოაჩინოს კეთილდღეობა, კურთხევა ან კეთილი ბედის გადაჭარბებული გრძნობა. ამრიგად, ისტორიულად ის უპირატესობას ანიჭებდნენ ისლამურ კულტურებში ახლო აღმოსავლეთში, ცენტრალურ აზიაში და სამხრეთ აზიის ნაწილებში, რაც ასახავს მშობლების დადებით მისწრაფებებს შვილების მიმართ. სახელმა განსაკუთრებული ისტორიული მნიშვნელობა მოიპოვა **აბულფაიზ ხანთან** კავშირით, ბუხარის სახანოს აშტარხანიდების დინასტიის უკანასკნელ მმართველთან, რომელიც მეფობდა ცენტრალურ აზიაში მე-18 საუკუნის პირველ ნახევარში (1702-1747 წწ.). მისმა მმართველობამ, თუმცა აღნიშნა მისი დინასტიის დაცემა და მანღითების აღზევება, მტკიცედ დაამკვიდრა სახელი რეგიონის ისტორიულ ნარატივში, განსაკუთრებით დღევანდელ უზბეკეთსა და ტაჯიკეთში. ეს კავშირი მას ანიჭებს ისტორიული ძალაუფლებისა და გავლენის გამოძახილს სპარსულ და თურქ ხალხებში, რომლებმაც მიიღეს ისლამური ტრადიციები და ის დღესაც გამოიყენება ამ კულტურებში, ატარებს მემკვიდრეობისა და კეთილგანწყობილი მნიშვნელობის გრძნობას.
საკვანძო სიტყვები
შექმნილი: 9/28/2025 • განახლებული: 9/28/2025