عبدالمجید
معنی
این یک نام کوچک مردانه عربی است که از دو بخش تشکیل شده است. «عبد» یک پیشوند رایج به معنی «بندهٔ» است. بخش دوم، «مجید»، یکی از نام‌های زیبای خدا در اسلام است که به معنای «باشکوه»، «نجیب» یا «عظیم» است. بنابراین، نام کامل به معنای «بندهٔ بزرگوار» یا «بندهٔ با عظمت» است. این نام، فردی را نشان می‌دهد که وقف خدا است و صفات نجابت و احترام را در خود دارد.
حقایق
این یک نام خدادادی کلاسیک عربی است، به این معنی که نشان دهنده بندگی خدا است. از نظر ریشه شناسی، این نام ترکیبی از "عبد ال-" به معنای "بنده ی" و "مجید" از یکی از 99 نام خداوند در اسلام، *المجید* است. این صفت الهی به "شکوهمندترین"، "محترم ترین" یا "باشکوه" ترجمه می شود. بنابراین، معنای کامل این نام "بنده ی باشکوه" است. نهادن چنین نامی بر فرزند، عملی از تقوا است که فروتنی در برابر خدا و امیدی را بیان می کند که حامل آن زندگی ای را منعکس کند که منعکس کننده ویژگی های اصیل و شریف مرتبط با این صفت الهی است. از نظر تاریخی، این نام در امپراتوری عثمانی برجستگی قابل توجهی یافت. سی و یکمین سلطان عثمانی، عبدالمجید اول (سلطنت 1839–1861)، به ویژه حامل مشهوری است. دوران سلطنت وی با اصلاحات *تنظیمات*، دوره گسترده ای از نوسازی که هدف آن تقویت امپراتوری در برابر فشارهای خارجی بود، تعریف شد. حمایت وی از معماری به سبک غربی، از جمله کاخ دلمه باغچه در استانبول، نیز نشانگر میراث وی است. آخرین خلیفه جهان اسلام عبدالمجید دوم، شاهزاده عثمانی بود که پس از لغو سلطنت، عنوان مذهبی را در اختیار داشت. به دلیل این ارتباطات تاریخی قدرتمند و معنای عمیق مذهبی آن، این نام و انواع آن در سراسر جهان اسلام، از شمال آفریقا و خاورمیانه گرفته تا ترکیه، بالکان و جنوب آسیا یافت می شود.
کلمات کلیدی
ایجاد شده: 9/30/2025 • به‌روزرسانی شده: 9/30/2025