عبدالجبار
معنی
این نام ریشه عربی دارد و به معنای «بنده قادر مطلق» یا «بنده جبرانکننده» است. این یک نام ترکیبی است که از «عبد» به معنای «بنده» یا «غلام» و «الجبار» که یکی از ۹۹ نام خداوند (الله) در اسلام است، تشکیل شده است. «الجبار» به معنای «شکستناپذیر»، «جبرانکننده» یا «قادر مطلق» است و بر قدرت و خیرخواهی الهی دلالت دارد. بنابراین، فردی که این نام را دارد اغلب شخصی با ایمان عمیق، فروتنی و قدرت درونی پنداشته میشود که تجسم عبودیت در برابر قدرت متعال و توانایی جبران یا سلطه است.
حقایق
این یک نام خداگونهی سنتی عربی است که عمیقاً در فرهنگ و الهیات اسلامی ریشه دارد. این نامی مرکب است که از «عبد» به معنای «بنده» یا «پرستنده» و «الجبار» که یکی از ۹۹ نام خداوند (اسماءالحسنی) در اسلام است، تشکیل شده است. پیشوند «عبد» یک ارزش اصلی اسلامی یعنی فروتنی و سرسپردگی به ذات الهی را بیان میکند. صفت «الجبار» سرشار از معناست و معمولاً به صورت «قاهر» یا «قادر مطلق» درک میشود که به ارادهی مقاومتناپذیر و قدرت برتر خداوند اشاره دارد. این نام همچنین معنای لطیفتر و خیرخواهانهتری مانند «جبرانکننده» یا «اصلاحکنندهی شکستهها» را در بر دارد، به این معنی که او کسی است که ترمیم میکند، نظم را بازمیگرداند و به ضعیفان و رنجدیدگان آرامش میبخشد. بنابراین، این نام کامل به «بندهی قاهر» یا «بندهی جبرانکننده» ترجمه میشود. استفاده از این نام و انواع آن، مانند عبدالجبار، در سراسر جهان اسلام رایج است. املای خاص با «-jabbor» اغلب مشخصهی مناطق غیرعرب است که در آن این نام با قواعد آوایی و نویسهگردانی محلی، بهویژه در آسیای مرکزی (مانند ازبکستان یا تاجیکستان) و بخشهایی از قفقاز، تطبیق داده شده است. گذاشتن این نام بر روی فرزند، راهی برای طلب برکت و حمایت الهی برای او محسوب میشود. این نام بیانگر آرزوی والدین برای پسرشان است تا او تجسمی از ویژگیهایی مانند قدرت، استقامت و درستکاری باشد و در عین حال، همواره بندهای فروتن برای خداوند باقی بماند، که این امر با ماهیت قدرتمند و در عین حال جبرانکنندهی صفت الهی موجود در این نام همخوانی دارد.
کلمات کلیدی
ایجاد شده: 9/28/2025 • بهروزرسانی شده: 9/28/2025