عبدالمالک
معنی
این نام ریشه عربی دارد. این نام ترکیبی است از «عبد» به معنای «بنده» یا «غلام» و «الملک»، یکی از ۹۹ نام خداوند به معنای «فرمانروا» یا «پادشاه». بنابراین، این نام به معنای «بنده پادشاه (خدا)» است. این نام بیانگر سرسپردگی، فروتنی در برابر خداوند و پایبندی به اصول دینی است.
حقایق
این نام دارای میراث عمیق عربی و اسلامی است و مستقیماً به معنای "بنده پادشاه" یا "بنده حاکم" ترجمه می شود. ساختار آن "عبد" را ترکیب می کند، به معنای "بنده" یا "پرستنده"، با "الملک"، یکی از 99 نام زیبای خداوند در اسلام، به معنای "پادشاه" یا "حاکم مطلق". این ساختار نشان دهنده یک ارادت معنوی عمیق و تمایل برای تجسم فروتنی، تقوا و تسلیم در برابر اراده الهی است، ارزش هایی که در فرهنگ های اسلامی بسیار مورد احترام هستند. از نظر تاریخی، این نام از طریق عبدالملک بن مروان، خلیفه قدرتمند اموی که از سال 685 تا 705 میلادی سلطنت کرد، به شهرت قابل توجهی دست یافت. خلافت وی دوره تحکیم اداری و فرهنگی عظیمی برای امپراتوری نوپای اسلامی بود که با عربی سازی بوروکراسی، استانداردسازی سکه و ساختن شگفتی های معماری ماندگار مانند قبة الصخره مشخص شد. این شخصیت تاریخی، نام را با میراث رهبری، قدرت و مشارکت فرهنگی آغشته کرد و استفاده و ارادت مستمر آن را در سراسر جهان اسلام، از خاورمیانه و شمال آفریقا تا آسیای میانه و فراتر از آن تضمین کرد.
کلمات کلیدی
ایجاد شده: 9/27/2025 • به‌روزرسانی شده: 9/27/2025